Biezonder

Deze morgen viel mijn oog op onze reuzenpompoen die al een tijdje onze buitentafel siert. Ohjee! Hij begon sporen van rotting te vertonen aan de bovenkant... In allerijl spurtte ik naar de supermarkt om de nodige ingrediënten in huis te halen voor eerder geblogde pompoensoep met peer . En omdat het echt wel ne grote kastaar is, haalde ik ook nog wat citroenen en appelsienen voor mijn overheerlijke pompoen-citrusconfituur . Ik zeg wel steeds dat die heerlijk is, maar hier in huis ben ik de enige die ervan wil eten. (En er zijn volgens mijn ma nog andere huishoudens waar het mansvolk niet zo valt voor de smaak en textuur van pompoen op de boterham.) Ach, mij kan het niet veel schelen, dan heb ik meer confituur voor mezelf, hihihi! Als klap op de vuurpijl deed ik ondertussen nog van slow-cooking. Ik had namelijk een tijdje geleden in één of andere opwelling eens kalfsblanket gekocht, 't is te zeggen: het vlees in stukjes, maar (helaas?) nog niet klaargemaakt. Toen ik nadien ging

In mijn vorige bericht zag je al dat ik gezellig aan het haken ben in deze donkerste dagen van het jaar. Deze "spidersjaal" was gewoon zo leuk om te haken, dat hij in een dikke week klaar was. Het meeste werk had ik nog met het bedenken en uitvoeren van een leuk randje dat ik om de sjaal heen kon haken. Op facebook zag ik een omslagdoek waaraan een leuke bolletjesrand werd gehaakt. Zo wordt de sjaal wat speelser en jonger. Ik gebruikte dit filmpje als tutorial. Op fb raadde iemand me aan de bolletjesrand te haken met de achterkant van mijn werk naar me toe. Zo vallen de bolletjes het mooist aan de goede kant. Ze staan namelijk een klein beetje open aan 1 zijde, maar dit is blijkbaar normaal. Voor de uitleg van de sjaal zelf kan u terecht in mijn vorige bericht . Als afwerking haakte ik aan de bovenzijde van de sjaal een rij halve stokjes. De 2 schuine zijden omhaakte ik eerst met boogjes van 9 lossen die ik vasthaakte in een boogje van de sjaal. Ik sloeg hierbij telk

Het uilenmutsje voor de zoon betekende klaarblijkelijk de aftrap van mijn "haakseizoen". Ja, handwerk is en blijft verslavend en nu de dagen nogal donker zijn is het gewoon oergezellig om in de zetel te zitten haken. Makkelijker bovengehaald dan een naaimachine en je neemt het bovendien zonder problemen overal mee naartoe! Op een fb-groep zag ik een geweldige omslagdoek voorbijkomen. De persoon in kwestie postte enkel een teltekening en een (deel van) een uitgeschreven handleiding. Ik dacht eerst dat dit tot niets zou leiden, maar hé, ik onderschatte mezelf, want het lukte gewoonweg van de eerste keer! (Het is eigenlijk niet zo'n moeilijk patroontje, gewoon je hoofd er wat bij houden.) Een rondje Pinterest leverde dan toch deze link op. Hieronder plaats ik nog de foto's die ik scoorde via fb... De sjaal is niet zo makkelijk terug te vinden omdat het enige wat ik erover weet, is dat het een "spider"-patroon betreft. Kijken jullie even mee?

Nu de dagen weer korten en nu ik geen vrije dag meer heb met genoeg tijd om bij daglicht te naaien, sleurde ik mijn wolletjes en haakpennen weer de woonkamer in. Haken kan je namelijk altijd doen, ook met drukdoende, rondhossende kinderen om je heen. Met naaien ligt dat net wat moeilijker, vind ik. De gehaakte poezenmuts van Florian gaat intussen haar derde winter in. Ze past nog steeds, maar ziet er al wat "afgedragen" uit. De poes is stilaan haar snorharen aan 't verliezen en haar oortjes staan al een beetje paraplu. Het arme beestje! De poezenmuts in betere tijden (voorjaar 2013) Omdat mutsen haken eigenlijk een leuke bezigheid is (gaat snel, niet te veel draadjes instoppen, geen 200 kettingsteken moeten haken aan het begin), ging ik dus voor een mutsenhaaksel. We weten allemaal dat kinderen van dieren houden, daarom werd het deze keer een uiltje. Ik volgde geen specifiek patroon, haakte in het rond (en trok het geheel ook eens los omdat ze ietsje te klein was

Ik heb er even naar moeten zoeken hoe het moest, en daarom wil ik dit met jullie delen: hoe zorg je ervoor dat je op elke foto van je blog een "Pin It"-knop te zien krijgt? Ga naar "ontwerp" van je blog. Klik op "indeling" en kies daar "gadget toevoegen". Dan zoek je in het menu "algemeen" de keuze "HTML/Javascript". Klik aan en kopieer dit in het grote vak: <!-- Please call pinit.js only once per page --> <script type="text/javascript" async  data-pin-color="red" data-pin-hover="true" src="//assets.pinterest.com/js/pinit.js"></script> (Deze info vind je hier terug.) Klik op "opslaan" en daarna op "indeling opslaan" rechtsboven op je sjabloonpagina. Voilà! Hopelijk was het duidelijk?

U herinnert zich vast wel dat ik prachtig tricot van Nosh insloeg om mijn 2 kerels van gelijkaardige truien te voorzien. Ik was echter iets te voortvarend in de hoeveelheid stof die ik nodig dacht te hebben en zat bijgevolg nog met een behoorlijke rest, vooral van de gele stof met eikeltjes. Gelukkig kreeg onze oudste het afgelopen jaar een fikse groeischeut en had hij daardoor nood aan een nieuwe pyjama. Sinds ik een overlock heb en dus zeer vaak met tricot werk, vind ik pyjama's nogal duur in de winkel voor het werk dat daarin zit. Bovendien vind ik het erg leuk om ze zelf te naaien voor mijn kroost: snel resultaat en blije kindersmoeltjes! Ik gebruikte hetzelfde patroon als zijn pyjama van vorige winter (de Alex & Anna pj's van Peek-a-Boo ): ideaal voor een smal kind als Florian. Het was eigenlijk niet mijn plan om direct te gaan stikken, maar ja, het was zondag en ik was alleen met de kinderen, en eens de stof geknipt was, jeukten mijn handen toch weer zodanig

Vandaag is het mijn voorlaatste vrijdag waarop ik niet moet werken. Ik ga de rust en de freubeltijd missen, want vanaf 24 november wordt woensdag m'n vrije dag, net als bij de kinderen. De woensdagen zullen dus lang zo kalm niet zijn als de vrijdagen en dat betekent ook dat er een pak minder genaaid zal (kunnen) worden. :o( Ik profiteerde er vandaag dan ook van om nog een rolkraagtrui voor mezelf te fiksen. Het patroon (Renfrew van Sewaholic) werd eerder getest en goedgekeurd. Dat kon dus niet mislopen (in tegenstelling tot mijn naaisel van vorige week - awoe, gekookte wol - maar daarover later misschien meer). Ik knipte de patroondelen, nam een pauze om naar de kapper te gaan en begon daarna, met mijn haren netjes in de plooi, aan het stikwerk. Opnieuw kreeg ik deze trui perfect uit 1m50 tricot. Lekker zuinig en zo heb ik alweer een lap stof minder. Deze haalde zelfs mijn propvolle kast niet, want ik kocht hem enkele weken geleden op het Stoffenspektakel in Aalst. De stof

Vandaag was het een lastig dagje. Niet zozeer omdat grote broer weer thuis was, wel omdat kleine broer het echt moeilijk had. Waar hij in de voormiddag braaf 2u dutte, was hij in de namiddag huilerig, hangerig en flauw. Met niks tevreden: niet uit bed, niet in bed, niet buiten, niet binnen... Sta me toe nog even te zuchten. *zucht* Hehe, dat lucht op! :o) Ik had er gisteren en vannacht (ja, uit bed gemoeten om half 2 voor kleine man en ik geraakte niet meer in slaap - of jawel, maar pas tegen 4u30 of zo!) een gedacht van gemaakt dat ik met de eekhoorntjestricot een ander model van trui zou maken voor Pepijn. Een kap is nu eenmaal minder praktisch bij kleinere kinderen, zit gauw in de weg en zo. Bovendien wou ik al lang eens de Varsity Cowl Neck-pullover maken van Peek-a-Boo. Het "hoofdstofje" blijft toch dat met de eekhoorns, dus koos ik ook nu voor bruin met een geel contrast (aan de kraag). Het was vandaag echt geen sinecure, maar ik slaagde erin om de sweater kla

Vandaag is het ons laatste dagje met 1 kind. Het was hier merkelijk rustiger in huis dan anders. Ik zou zelfs bijna durven zeggen dat een huishouden met 1 kind best wel luxueus is. :o) De luxemoeder had nog een paar kleine werkjes op de agenda staan die echt wel gedaan moesten worden. Laten we het chronologisch aanpakken. Gisteravond zat Pepijn best wel vroeg in zijn bed. Last van doorkomende tanden, snottebellen en misschien wel een van de befaamde sprongetjes? Wie zal het zeggen. Om 18u30 was het dus al muisstil in huis en daarom maakte ik van de gelegenheid gebruik om van 2 restjes stof een colsjaal voor mezelf te maken. Mijn mama merkte fijntjes op dat ik er "zeker nog niet genoeg had". Die opmerking kon ik perfect counteren door te zeggen dat ik er nog geen had in deze kleurtjes! (Die vrouwen toch, ze hebben altijd een antwoord klaar!) Ik maakte geen aan-foto wegens vandaag een trui aan die echt wel vloekt met de kleuren van de sjaal. Buitenstof: restj

Enkele maanden geleden scoorde ik (in de solden, wat dacht je?) 2 bijpassende tricots van het prachtige maar prijzige merk Nosh. Ze hebben altijd van die heerlijke retroprints in mooie kleuren. Ideaal voor mijn manschappen, dacht ik zo. Ik kocht genoeg van elke stof (lees: te veel) om voor beide zonen een kaptrui te maken. Mijn eerste gedacht was om hen in hetzelfde model te steken, maar dan in de omgekeerde kleuren. Helaas is de gele stof iets te flets voor Pepijn. Florian liet dan weer duidelijk verstaan dat ik hem niet kon plezieren met een gele trui. "Ik wil een bruine pull met vosjes!". Dat het in feite eekhoorns zijn, had voor hem geen belang, maar hij sprak wel klare taal! De patroondelen lagen al uitgeknipt klaar in maat 104 voor laatstgenoemde, dus toog ik maar aan het werk en luisterde braaf naar meneertjes wensen. Voorts brak ik mijn hoofd al over wat te doen met de rest van de stof. Zelfde kleuren, ander model? Een longsleeve in een combinatie van

Ik moet ervan profiteren nu ik nog een "klein" mannetje rondlopen heb (jaja, hij doet het sinds een kleine maand) om mijn restlapjes tricot weg te werken. Mensen die mij kennen zullen al wel begrepen hebben dat ik heel slecht ben in het weggooien van dingen. Dit geldt dus ook voor mijn stoffenvoorraad. Met de koudere dagen in aantocht haalde ik de voorraad winterpyjama's die opgeborgen werden voor kind nummer 2 weer boven. Helaas waren het er enkele van de Hema en na een kleine inspectie bemerkte ik dat er naden losgekomen waren onder de oksels enzo. Hopla, mama had er weer een taakje bij, namelijk een (of meer?) winterpyjama naaien in maat 92 voor zoonlief. Ik had al verscheidene keren mijn tricotkast opengetrokken en vond maar geen combinatie die gepast was. (Ken je dat? Zoveel stoffen liggen hebben en dan telkens weer vinden dat je iets moet bijkopen om toch dat ene prachtige setje te maken.) Vrijdag trek ik naar het Stoffenspektakel, maar hè, eigenlijk kon ik dez

Gisteren maakte ik nog eens iets met de herfstgroente (jong, dat is hier wel nog vollen bak zomer he!)  bij uitstek: pompoen! Ons mama had hier een receptje achtergelaten dat ze uit de biowinkel had meegenomen, een soep van pompoen en peer. Ik dacht: ok, pompoen stoven in ui en dan wat peren erbij kletsen. Neenee! Ik moest de pompoen in stukjes snijden (ik deed dit ongeschild), besprenkelen met olijfolie en dan roosteren in de oven. Ik was erg benieuwd naar het smaakverschil tussen gestoofde en geroosterde pompoen. Na deze klus was de soep eigenlijk al bijna klaar: gewoon de inhoud van de ovenschaal in een soepkom kieperen, samen met 2 peren, een kaneelstok en kippen- of groentenbouillon, even laten koken, mixen en afkruiden met pezo en gember. Ter versiering kan je de soep afwerken met snippers munt of wat citroentijm. (Dat vergat ik inderhaast!) En als je volk over de vloer hebt, kan je er, zoals op de foto, nog enkele peerschijfjes op leggen om het plaatje te vervolledigen.

Eerder paste ik de beroemde rok uit Knipmode 6/2010 volledig aan aan mijn lichaamsmaten. Een klus, maar wel de moeite waard, want nu heb ik het patroon maar uit mijn kast te vissen en kan ik aan de slag. Op het Stoffenspektakel van dit voorjaar scoorde ik aan de Stenzo-stand een leuk ribfluweeltje met wat stretch in. Ideaal voor een eerste winterrokje, vond ik. Via fb vond ik een passende voeringstof en enkele weken geleden stak ik dit rokje in elkaar tijdens mijn "vrije vrijdag". Het kwam er nog niet van deftige foto's te nemen en ondertussen hebben we er hier thuis een bewoonster bij: een paspop (die volgens onze jongste héél erg op mama lijkt, aan zijn reactie te zien telkens hij de pop voorbijloopt). Op datzelfde Stoffenspektakel kocht ik (oh voorzienigheid!) een bijpassende lap tricot van 1m50, nog niet goed wetende of ik er een t-shirt met lange of korte mouwen mee zou maken. Ik had immers al een zomerrokje waar ik ook nog wel een fuchsia shirt bij kon gebrui

Gedurende enkele weken werd ons terras gesierd door een prachtige pompoen die ik van mijn ouders kreeg. Helaas voor de pompoen had ik vorige week plots zin in pompoensoep, dus werd ons tuinornament zonder compassie in stukken gesneden. Iedereen weet dat je een aangesneden pompoen niet te lang mag laten liggen in de koelkast (of je moet hem natuurlijk onmiddellijk de diepvriezer in mikken), dus moest ik vervolgens ook een bestemming verzinnen voor de rest van het gevaarte. Toevallig hoorde ik tijdens het Gordelfestival in september een man die huisgemaakte confituur stond te verkopen, zijn recept van pompoenconfituur uit de doeken doen aan een andere luistergrage madam. Die confituur was daar al helemaal uitverkocht en was dus overduidelijk lekker! Als er recepten worden prijsgegeven, spitst deze dame altijd haar oortjes. Om het niet te vergeten, tikte ik het nadien snel in als notitie op mijn telefoon. En zo wordt mijn aanrecht vandaag gesierd door 3 overheerlijke potjes confitu

Zondag waren we uitgenodigd voor de tweede verjaardag van Aurélie. Die werd gepast gevierd in binnenspeeltuin Camelot. Gegarandeerd uren speelplezier voor de kroost en dus wat "babbeltijd" voor de mama's en papa's. Ik had niet direct inspiratie om een cadeautje te kopen, laat staan tijd om naar de "betere speelgoedwinkel" te gaan. Dus groef ik in mijn geheugen en in mijn patronenarsenaal. Afgelopen zomer kocht ik voor een symbolische euro een patroon van een autokussen voor kindjes. U kent dat wel, ze vallen in slaap in de auto en hun hoofdje valt helemaal naar voren of opzij, waardoor ze dan weer half wakker worden; ze rechten zich wat en vanaf 't moment dat ze weer in slaap vallen, bungelt hun hoofdje weeral van links naar rechts en van boven naar onder. Zielig om te zien! Naaicollega Kristine  tekende dus zelf een patroontje uit van een zogeheten "Travel Kitty". Ik zou het maken voor onze kinderen, maar dat kwam er eigenlijk nog niet v

Ik had er nog nooit van gehoord, maar werd door vriendin Eva genomineerd voor de "Sunshine Blogger Award". Ik lees Eva's blog al een hele tijd, ken haar ook persoonlijk en wie weet gaf haar vlotte pen mij wel de doorslag toen ik erover dacht zelf een blogje te beginnen?! Het reglement luidt dat je bij een nominatie 7 dingen moet vertellen aan je lezers die ze nog niet wisten. Eerlijk gezegd heb ik geen idee wat ik jullie allemaal moet vertellen. Ik laat mijn inspiratie de vrije loop. 1. Zoals veel blogsters sta ik in het onderwijs. Ik geef les in het volwassenenonderwijs in hartje Brussel. Daar doe ik mijn best om anderstalige volwassenen een mondje Nederlands te leren. Dit doe ik met hart en ziel en de soms moeilijke werkuren heb ik er graag voor over! Eerlijkheid gebiedt me wel te zeggen dat ik vanaf dit schooljaar slechts 15/20sten werk, want de combinatie met 2 kleine kinderen en een hardwerkende wederhelft is niet evident... 2. Nu denken jullie allemaal

Met een bescheiden 11 deelnames maakten alle deelnemers toch wel een behoorlijke kans om in de prijzen te vallen, maar natuurlijk is er maar 1 winnaar! Ik vertrouwde de onschuldige hand toe aan "naamloten.nl"... En de gelukkige is... Proficiat, Charlotte! Ik maak met veel plezier een setje wasbare billendoekjes voor jou! Mail je me je gegevens even door naar bieke(dot)pype(at)gmail(dot)com? Verder hoop ik dat jullie allemaal lekker blijven meelezen en wie weet volgende keer meer geluk... Toch allemaal bedankt om mee te doen en deze blog te volgen! Fijne (werk)week!

De afgelopen week ging het (gelukkig) al heel wat beter met mijn rug. Ik ging enkele keren naar de chiropractor, hetgeen ik collega-ruglijders ten stelligste kan aanbevelen. Dit was voor mij een ware revelatie. Wat die man kan met zijn handen, daar heb ik diep respect voor! Daarbuiten nam ik het doktersadvies van "veel te bewegen" in acht. Ik haalde mijn fiets van stal, bracht zoonlief elke ochtend fietsgewijs naar school, fietste enkele keren naar de stad voor een bib- of winkelbezoek en bracht deze morgen de jongste zoon zelfs naar de crèche met de fiets (die ligt hier toch zo'n 20 minuten fietsen vandaan, en ik kan u garanderen dat het hier niet plat is, NIET PLAT, zeg ik u!). Maar goed, we dwalen af. Er werd dus - heel rustig - een (misschien wel laatste?) zomershirt genaaid, deze keer nog eens eentje voor mezelf. Wie het internet en fb een beetje in het oog houdt, zal al wel gemerkt hebben dat dit een vrij populair modelletje aan het worden is: de Jolene-top ui

Eigenlijk is het schandalig. Schandalig dat ik nooit heb geweten dat mayonaise maken zo gemakkelijk is en dat het eigenlijk best wel lang houdbaar is in de koelkast! Ik dacht altijd: "Goh, mayonaise maken, ik doe dat niet, want dan moet je elke dag mayonaise eten om die op te krijgen vooraleer ze slecht is!". Niet waar dus... Het enige waar je eventjes op voorhand aan moet denken als je mayo wil maken, is dat het ei en de mosterd allebei op kamertemperatuur moeten zijn. Een hoge maatbeker, een staafmixer en een proper bokaaltje om de mayonaise in te bewaren, meer heb je niet nodig! Ik geef jullie het recept van mijn mama (niet dat het zo speciaal is, enfin, dat denk ik toch niet - of wel?) Nodig: 1 ei (op kamertemperatuur) 1 el mosterd (op kamertemperatuur) 1 el lauw water 1 à 2 el azijn fijne slaolie of zonnebloemolie (ongeveer 1/3 van een fles) peper & zout Hoe maak je het? Breek het ei in de maatbeker, voeg mosterd, water, azijn en kruiden bij (j

In tegenstelling tot wat ik eerder vermeldde over het al dan niet blijven plakken van flockfolie op een kledingstuk, is het niet met stoom dat die kleine hoekjes stoppen met loskomen. U las vast al elders dat stoom uit den boze is voor de lijm (dit geldt voor alles wat je vast moet strijken op stof: vlieseline, naamlabeltjes,...). Ik bleef maar knoeien met hoekjes en randjes van mijn flockversieringen. Tot ik uiteindelijk (op facebook? weet het niet meer zeker) las dat iemand een houten snijplank onder het te strijken item legde. Dit blijkt voor mij ook de ultieme oplossing voor loskomende flodders! Een strijkplank is namelijk nogal zacht door het thermische laagje dat in je strijkplankhoes zit. Dat is eigenlijk niet zo geschikt als je iets (muur)vast wil strijken. Dus vanaf nu doe ik het met mijn houten plank uit de keuken. Zet je strijkijzer op stand "3 bolletjes" of "katoen" (bij mij heet dat "normaal", enfin u vindt vast wel het equivalent op

Eerder schreef ik al over de inhoud van mijn plantenspuit (tot vandaag: gewoon water) die ik gebruik om Pepijn's billen schoon te vegen. Enkele dagen geleden zag ik op de fb-pagina van Spulletjes voor Spruitjes een heerlijk recept om je wasbare billendoekjes in te drenken. Dat moest en zou ik proberen! Gisteren holde ik dus naar de plaatselijke kruidotheek, want ik had kokosolie nodig en bij voorkeur ook een welriekende essentiële olie. Voor de laatste ging mijn voorkeur uit naar lavendel:  antiseptisch, ontspannend, goed voor de huid en bovendien een van mijn favoriete geuren. Ik had voordien al wat opgezocht over kokosolie, maar snapte niet goed of het nu een keukenproduct was of een verzorgingsproduct. Awel, dankzij de behulpzame dame van de kruidotheek weet ik het: het is gewoon multi-purpose (geweldig toch?)! Je kan het gebruiken om mee te koken (gezonder dan boter en olie want kokosolie oxydeert niet - iets met transvetten enzo, de hele uitleg kan ik je niet meer naver

U las eerder al dat ik wasbare billendoekjes fabriceerde voor Pepijn zijn gevoelige billetjes. Het eerste idee was een beetje tea tree-olie in het water te doen dat ik in de plantenspuit zou gieten. Dat resulteerde echter in pijnlijk gehuil toen zijn bips een beetje rood waren. Daarop heb ik de tea tree aan de kant gezet en nu gebruik ik gewoon klaar water. Dat gaat immers even goed! Vandaag las ik op fb dat je er ook enkele druppels lavendelolie kan aan toevoegen, wat kokosolie en een scheutje wasemulsie voor baby's. Dat valt nog uit te testen, het klinkt alleszins heerlijk fris! En naar het schijnt is kokosolie een perfecte billenzalf. Misschien dat ik die dan toch eens aanschaf... De tea tree-olie gebruik ik nu in de emmer waarin de vuilste kakaluiers te week gezet worden. Zo worden de vieze geurtjes een beetje gemaskeerd... Tea tree werkt bovendien antiseptisch. Ook in het bad van de kindjes doe ik enkele drupjes, hoewel ik moet zeggen dat de geur een beetje vreemd

Ik wilde het al lang eens proberen, en recent is het er dan eindelijk van gekomen: mijn eerste jongenshemd met lange mouwen! Het stofje had ik hier al bijna anderhalf jaar liggen (tja, ik had deze zomer zelfs nog geen hemd met korte mouwen genaaid voor zoonlief omdat hij nog paste in die van vorig jaar, dus katoentjes had ik nog enigszins op voorraad). Ik vond verschillende patronen in mijn tijdschriftencollectie en koos uiteindelijk voor "Little Richard" uit een recente Ottobre. De beschrijving "gecentreerd jongenshemd" stond me wel aan! Omdat ik momenteel wat op sukkel ben met mijn rug, moest ik alles heel voorzichtig en in niet-al-te-lange naaimomenten opdelen. Noodgedwongen (ahja, ik mag niet heffen!) gingen de kinderen uit logeren bij opa en oma in BMB. Daardoor was het hier héél rustig in huis. Als manlief dan overdag op zijn werk was, kon ik eigenlijk echt geen hele dag "rusten" (ik heb echt geen zittend/liggend gat!). Dus... op het gemakje knip