Joantas & bijhorende pennenzak
Eind augustus gaf tante L een feest. Ze was eerder dit jaar 60 geworden en vierde dit met familie en vrienden op de laatste hete zomerzondag.
Nadat ze de tas had gezien die ik naaide voor haar zus, tante K, liet ze met een kwinkslag blijken dat ze ook wel graag een zelfgemaakte tas wilde.
Geen probleem, zo had ik weer een kans om eens een ander taspatroon uit te testen.
Omdat tante L nog werkt, dacht ik aan een handige tas voor elke dag, eentje waarin een map past en andere werkgerelateerde spullen.
Ik liet mijn oog vallen op de Joantas, een gratis patroon van de maaksters van het boek "Mijn Tas".
De moeilijkste klus vond ik het kiezen van de stof. Voor mezelf lukt dat meestal vrij goed, maar voor een ander... Ik heb toch een uurtje rondgedraaid in de winkel alvorens ik mijn keuze kon maken!
Met wat hulp van Barbara kwam ik uiteindelijk uit op een stofje van Robert Kaufman. Paspel en decovil light vond ik er ook, makkelijk dus! Enkel de tassenband moest ik nog ergens online bestellen.
Ik deed 1 belangrijke patroonaanpassing: de diepteplooi van de buitenzakken liet ik weg. Er was geen mogelijkheid om het patroon te laten doorlopen en ik was bang dat het veel te druk zou ogen als er een verspringing was van het motief. Jammer, maar ik ging voor het esthetische!
Het maken van de tas zelf verliep vlot, er is eigenlijk niets moeilijks aan.
Het was de eerste keer dat ik met decovil light werkte en ik heb het me niet beklaagd, want de tas blijft mooi staan, ook als ze leeg is! Het kreukelt wel wat tijdens het keren, maar met een voorzichtige strijkbeurt los je dat snel op.
Voor de hengsels kocht ik polyester tassenband. Opgepast hiermee! Dit rafelt zeer sterk. Het is absoluut nodig dat je de randjes smelt met een aansteker of zigzagt zodat het rafelen stopt. Ik deed dit eerst niet en de hengsels kwamen los nog voor ik de binnentas eraan stikte!
Doordat ik de diepteplooi had weggelaten, had ik nog een klein beetje stof over. Daarvan maakte ik een pennenzak volgens het gekende recept van Oon. Terwijl ik dan toch aan de pennenzakken was, maakte ik er gelijk nog eentje voor mezelf en eentje voor het oudste nichtje dat deze week startte in het eerste leerjaar.
En de tante? Die was dolblij met haar unieke stukken!
Nadat ze de tas had gezien die ik naaide voor haar zus, tante K, liet ze met een kwinkslag blijken dat ze ook wel graag een zelfgemaakte tas wilde.
Geen probleem, zo had ik weer een kans om eens een ander taspatroon uit te testen.
Omdat tante L nog werkt, dacht ik aan een handige tas voor elke dag, eentje waarin een map past en andere werkgerelateerde spullen.
Ik liet mijn oog vallen op de Joantas, een gratis patroon van de maaksters van het boek "Mijn Tas".
De moeilijkste klus vond ik het kiezen van de stof. Voor mezelf lukt dat meestal vrij goed, maar voor een ander... Ik heb toch een uurtje rondgedraaid in de winkel alvorens ik mijn keuze kon maken!
Met wat hulp van Barbara kwam ik uiteindelijk uit op een stofje van Robert Kaufman. Paspel en decovil light vond ik er ook, makkelijk dus! Enkel de tassenband moest ik nog ergens online bestellen.
Ik deed 1 belangrijke patroonaanpassing: de diepteplooi van de buitenzakken liet ik weg. Er was geen mogelijkheid om het patroon te laten doorlopen en ik was bang dat het veel te druk zou ogen als er een verspringing was van het motief. Jammer, maar ik ging voor het esthetische!
Het maken van de tas zelf verliep vlot, er is eigenlijk niets moeilijks aan.
Het was de eerste keer dat ik met decovil light werkte en ik heb het me niet beklaagd, want de tas blijft mooi staan, ook als ze leeg is! Het kreukelt wel wat tijdens het keren, maar met een voorzichtige strijkbeurt los je dat snel op.
Voor de hengsels kocht ik polyester tassenband. Opgepast hiermee! Dit rafelt zeer sterk. Het is absoluut nodig dat je de randjes smelt met een aansteker of zigzagt zodat het rafelen stopt. Ik deed dit eerst niet en de hengsels kwamen los nog voor ik de binnentas eraan stikte!
Doordat ik de diepteplooi had weggelaten, had ik nog een klein beetje stof over. Daarvan maakte ik een pennenzak volgens het gekende recept van Oon. Terwijl ik dan toch aan de pennenzakken was, maakte ik er gelijk nog eentje voor mezelf en eentje voor het oudste nichtje dat deze week startte in het eerste leerjaar.
En de tante? Die was dolblij met haar unieke stukken!
 |
| Stof met visgraatmotief: Robert Kaufman (bij Stofrenke) Tassenband: Littevixen |
Reacties