Biezonder

In mei werden we uitgenodigd op het afscheidsfeestje van Frank en Free, twee crèmes van kerels die recent uitweken naar Frankrijk om er in de Loirevallei hun eigen b&b uit te baten. De kamers werden alle ingekleed in een dierenthema. Toen ik zag dat ze een flamingokamer hadden, smeedde ik het plan de flamingo uit het boekje van Vanessa Mooncie te haken. Een pracht van een dier, maar ook wel een hoop werk. Alles ging lekker vooruit, tot ik aan de staartveren moest beginnen. Tellen, sukkelen, fouten in de beschrijving, vergelijken met de teltekening... Lang verhaal kort: het haken van de staart sleepte weken aan en geraakte niet af tegen het afscheidsfeestje. Gelukkig had ik nog een waterkaraf in thema achter de hand zodat ik niet met lege handen moest aankomen. De gehaakte versie werd een verrassing voor bij ons bezoek aan La Ménagerie . Dat betekende wel dat ik begin juli voor een deadline stond: de flamingo moest klaar zijn voor we op reis vertrokken. Ik deed een klein eff

Zondag gaf een van mijn besties een heus tuinfeest omdat ze 40 jaar werd. Uiteraard wilde ik origineel uit de hoek komen met mijn cadeautje, want iets zelfgemaakts geven is toch zo veel leuker?! Ik besloot te gaan voor een setje kussens. Zelfgenaaid, uiteraard. In de lokale stoffenwinkel vond ik een mooi lapje net-niet-wit canvas, ideaal voor decoratieve doeleinden. Wit of beige is nooit fout, dacht ik, en ik had ook nog het idee deze kussens op te leuken met wat bling-bling flexfolie. De kussens waren in een avond klaar. Ik deed dit eerder al en volgde toen de instructies van deze mevrouw voor de blinde ritsen. Buiten het feit dat de stof vreselijk rafelde en ik dit echt moest tegengaan met een zigzagsteek, was dit een makkie. Het flexfolie bestelde ik ruim op tijd via het internet. Dacht ik. Intussen heb ik het nog steeds niet, al werd het ruim 1 week geleden verstuurd. Driewerf awoe voor Bpost! Gelukkig was daar facebook to the rescue en vond ik iemand in mijn regio die e