Biezonder

Vandaag zou je het niet gezegd hebben, maar 2 weken geleden begon de lente langzaam maar zeker   en onzeker aan onze tenen te kriebelen. Ik kreeg er prompt een crea-impuls van. Feeërieke bezorgde me een leuk t-shirt en ik koos er (alweer) een van de kleuren " electric flex " bij. Ik ben echt een fan van het eerste uur van deze flexfolies! Eigenlijk had ik al een andere leuke quote klaar, maar toen kwam mijn zoon plots af met een papier waarop hij met zwarte verf "ik hou van jou" had geschreven. Hij zit in de derde kleuterklas en begint de laatste tijd te experimenteren met de letters die hij al kent. Uiteraard schrijft hij fonetisch, hij kent helemaal de tweeklanken nog niet. Zijn schrijfsel zag er dus zo uit: Ik postte deze foto op IG en iemand reageerde dat ik het moest vereeuwigen. Daarop ging de creatieve bel in m'n hoofd rinkelen. Ik traceerde zijn letters, verbeterde zijn N die hij eerst als A had geschreven en zette het geheel in de juiste volg

Twee weken geleden kocht ik een nieuwe naaimachine. En goesting dat ik daarvan kreeg! Ik maakte maar liefst 3 stukken in evenveel dagen. Laten we beginnen met het verslag van eentje. Toen ik door mijn naaimagazines bladerde, liet ik mijn oog vallen op een model dat ik vorig jaar al in het vizier had. Ik las er destijds over op deze blog en wist: "Die wil ik maken!". Maar ja, je weet hoe dat gaat. Ideeën met hopen, tijd is vaak een andere kwestie. Omdat zo'n rolkraagtrui ideaal is voor de zoon die dit jaar voor het eerst een hele dag gaat skiën, plande ik dit naaiprojectje toch snel in. Uiteraard had ik van geen enkel stofje genoeg in huis om dit kledingstuk te maken. Dan maar naar Stofrenke ! Ik toonde de cactussensweat op de webshop en kreeg een "ja" van het kind. Oef! De kraag voerde ik met een restje katoenfleece van dit project in het matchende geel. Altijd leuk als je in je restjes nog iets bruikbaars vindt én fleece is extra warm en zacht a

Deze winter was mijn persoonlijk succesnummer op naaigebied zonder twijfel de Mitchsweater uit La Maison Victor (sept/okt 2016). Ik maakte er al 3 en zou er eigenlijk nog wel enkele willen maken. Gewoon, omdat het een erg dankbaar patroontje is dat snel in elkaar zit. Maar m'n zonen hebben eigenlijk truien genoeg. 😬 Voor mijn oudste zoon van 5 maakte ik de 122-128 (meneer is al 120 cm groot) en zijn nichtje dat 2 jaar ouder is, kreeg er eentje (in dezelfde maat overigens) voor Kerstmis. Voor haar liet ik het driehoekje aan de hals weg, omdat ik dat eerder jongensachtig vind. Ik veranderde voor één keer niks aan het patroon. De mouw- en zoomboorden maakte ik voor mijn nichtje uit de stof zelf (van die streelzachte "alpenfleece" met haartjes aan de binnenkant!). Bij de versie met mieren gebruikte ik zwarte boordstof. De derde Mitch staat nog niet op foto, maar werd al even vaak gedragen als onderstaand exemplaar. Had jij afgelopen winter ook een succesnumm

Er kwam de afgelopen maanden weer grappige praat uit de mond van onze oudste. Lees je even mee? Vleermuizen die hangen altijd ondersteboven. Worden die dan niet duizelijk? Ik moet eens mijn kamerkleed aandoen he, mama. - Ik: Je bedoelt je kamerjas , zeker, schatje? Mama, er is een kindje in het eerste leerjaar dat bijna geen tanden meer heeft. Het is precies een ouwe fee ! Mama, die boterham heeft de vorm van een pupcake ! We reden in de buurt van het Koning Boudewijnstadion enkele uren voor een match met de Rode Duivels. Er was heel wat politie op de been. Zegt hij: "Hey, ik zie daar de gansjes op hun motor!" Toen we thuiskwamen, brandde het neonlicht in de keuken nog. "Mama, het licht is nog aan, da's allergieverspilling !" En in de categorie "Wat moet ik hiervan denken?" nog deze: "Soms trekt mijn gezicht vanzelf droevig en dan komen de tranen". Zalig, hè, die woordspinsels van kleuters? Ik hoop dat er hier nog veel mag note